vrijdag 30 november 2012

Onze president

In Amerika is de nieuwe president herkozen en ook de president van bij ons is herrezen. Zijn naam is Van Dievoet.

Het begon enkele jaren geleden toen wij in de herfst enkele laagstam fruitboompjes kochten om de boomgaard uit te breiden. Door de drukke werkperiode konden we ze niet direct planten en besloten we om alles in te kuilen. We plaatsten de wortelkluiten in een geul en we bedekten ze daarna met de uitgegraven aarde. Zo konden de boompjes enkele dagen rusten zonder uit te drogen.


Toen we een paar dagen later de bomen definitief wilden planten, bleek onze President Van Dievoet erg toegetakeld. De volledige wortel was weggevreten op één minuscuul wortelhaartje na. Met de andere bomen in de kuil was er vreemd genoeg niets aan de hand. Het was voor ons een mysterie wat er gebeurd was.


We hebben de President in een veilig en afgelegen tuinhoekje uitgeplant in de naïeve hoop dat het boompje misschien zou overleven. Toen daarna alle blaadjes snel afvielen zag het er heel triestig uit.

In de lente gebeurde er echter iets hoopgevends. Er kwam een blad uit één van de knoppen? Was het een laatste stuiptrekking of het begin van iets nieuws?
Het boompje overleefde wonderwel de zomer met één blaadje en ging zo de nieuwe winter in.
Het volgende seizoen kwamen er veel meer blaadjes en na dat tweede herstelseizoen hebben we het boompje opnieuw teruggeplant op zijn originele plaats.
Na drie jaar is het duidelijk dat onze President Van Dievoet  meer heeft gedaan dan overleven. Dankzij één haarworteltje én veel geduld is hij uitgegroeid tot een mooie laagstam appelboom die intussen zelfs al voor de eerste keer fruit heeft gegeven.

De herrezen President links vooraan met het kleine steunpaaltje

Bij ongeduldige, niet-ecologische tuiniers zou onze boom zeker in de verhakselaar zijn terechtgekomen …

2 opmerkingen:

Muggenbeet zei

dat is inderdaad een straf verhaal, maar het leert ons wel dat het recuperatievermogen en de wil om te overleven bij planten enorm kan zijn.

Toon zei

Inderdaad, als we het recuperatievermogen van planten combineren met geduld kan je veel bereiken.