Koninginnenpruimen

Als kind at ik bij mijn grootvader altijd zalig zoete oranjegele pruimen. Later kwam ik te weten dat het Queen Victoria’s waren. Toen ik zelf een pruimenboom wilde planten was de keuze snel gemaakt. Later las ik op internet dat je deze pruim serieus moet uitdunnen wil je gezonde vruchten krijgen.

Wat betekent ‘uitdunnen’? Het lijkt altijd zonde om perfecte vruchtjes van de boom te halen omdat je dan denkt dat je oogst veel kleiner zal zijn. Ik heb dan de vraag gesteld op het Tuinkrantforum en Guy De Kinder kwam met zeer nuttige informatie. Rond half mei moet je beginnen met alle vruchtjes te plukken waar een bruin plekje op zit (onderkant tegenover steeltje). In die vruchtjes zitten namelijk rupsjes, die later ook aan andere pruimen zullen vreten.

Dus, stap 1: haal de aangetaste vruchten weg met een schaar. De vruchtjes zelf mag je niet op de composthoop gooien, geef ze aan de kippen of dompel ze eerst onder in een emmer water. Stap 2: een tiental dagen later dun je verder uit tot je ongeveer 2 vruchten overhoudt per 10cm tak.

Met deze ingreep worden deze pruimen die door sommigen varkenspruimen genoemd worden de koninginnenpruimen waar ze hun naam aan te danken hebben: groot, zoet met een losse pit en niet de minste insectenbeschadiging.

Deze lente was de boom zeer zwaar beladen en na het dunnen had ik wel een emmer perfect groene pruimpjes. Ooit had ik ergens gelezen dat je ook met groene pruimen confituur kon maken, dus gingen die pruimen mee naar huis. Wat opzoekwerk leverde geen sluitende antwoorden over ‘onrijpe groene pruimenconfituur’. Ik vond wel een recept over groene pruimen ingelegd op zout of azijn. Het is een traditioneel Marokkaans recept, berkouk. Het resultaat van dit experiment zullen we later uiteen doen, de pruimen moeten immers een aantal maanden ‘rijpen’.