Wilgen horen erbij

Omdat ze goed passen in een landelijke tuin en omdat ze zo mooi zijn wilden we zeker ook een aantal wilgen aanplanten. In het begin van de winter plantten we enkele vuistdikke takken op een rij in de toekomstige siertuin. Vóór de wilgen voorzien we een halve cirkel met siergrassen wat het natuurlijke effect zal vergroten. Je ziet de kleine graspollen op de foto rechts van de wilgenstokken. De takken kochten we ook bij Dequidt, maar in feite zijn alle dikke takken die van een oudere, geknotte wilg komen geschikt om te planten en tot boom uit te groeien.

Fruitbomen planten

Het aanleggen van een boomgaard is een heel leuke bezigheid. Op basis van de grondsoort, de voorkeur voor oude rassen, het tijdstip van rijping, je eigen smaak en de nood aan bestuivers ga je eerst de fruitrassen selecteren die je boomgaard zullen vormen. We verkozen oude rassen omdat die het meest aangepast zijn aan het klimaat bij ons. Dan ga je op zoek naar een kweker die ze kan leveren. Wij haalden alle fruitbomen bij kwekerij De Linde van Bart Dequidt uit Kemmel. Het allerleukste is uiteraard het planten zelf want op het moment dat je de minuscule boompjes in de grond stopt zie je ze in gedachten al als volgroeide bomen die volop vruchten dragen. Op de foto zie je van links naar rechts onze pas geplante peer Seigneur Esperen, de kerselaar Lapins, een pruimelaar Reine Claude d’Oullins en een hoogstam appelboom Précoce de Wirwignes. Je ziet duidelijk dat het nog om kleine boompjes gaat want de steunpalen vallen meer op dan de planten zelf. Wat we ook geplant hebben maar niet op de foto te zien is, zijn een appelaar Jacques Lebel, een notelaar Juglans en twee pruimebomen Queen Victoria en Opal. Uiteindelijk hebben we ook nog wat kleinfruit zoals Vaccinium, frambozen, Japanse wijnbes en een braambes uitgeplant.

Tuinplan (1): nutstuin voor mens en dier

Gezien onze wensen en de vorm van de grond hadden we al snel besloten om de tuin op te delen in verschillende kamers (om een modern woord te gebruiken): hoe verder van het huis, hoe wilder de tuin. De verschillende 'kamers' zijn verbonden door een kijkas van 2 meter breed die over de volledige 70 meter recht naar achteren loopt.

Achteraan, aansluitend op de haag en de bomen van de buurman, richten we een driehoekig stuk in als vogelbosje. Hierin willen we inheemse struiken zetten die belangrijk zijn voor vogels, vlinders en andere insecten.

Voor het vogelbosje komt een kleine boomgaard met 2 hoogstamfruitbomen en een aantal laagstammen. Het voorste deel van de nutstuin zullen we gebruiken als moestuin en voor kleinfruit.

Het resultaat

Op het einde van de zomer 2006 zien we dat alles wat geplant en gezaaid werd zich heel goed voelt. Omdat de buren spreken van zure, zandige grond hebben we zelf een paar testen gedaan om de eigenschappen van de grond te kennen. Op aanraden van het tuincentrum hebben we geen dure pH-analyse laten doen maar hebben we een testkit voor aquariums gebruikt. De grond bleek licht zuur te zijn, ideaal voor de meeste tuinplanten. Om de bodemstructuur te kennen namen we een grondstaal dat we in een grote glazen pot vermengden met water. Na enkele dagen laten bezinken zie je verschillende lagen verschijnen volgens de zwaarte van de korrels; de verhouding tussen de verschillende lagen bepaalt welke grondsoort je hebt. Onze grond bestaat uit lemig zand.

Een kleine test

We willen natuurlijk snel weten of we met goede grond te maken hebben en in het eerste voorjaar doen we een kleine test. Enkele twijgen van de wilg uit onze huidige tuin planten we in een L-vorm. De tussenruimte vullen we met zonnebloempitten en achter de wilgen kregen onze plantoverschotten een plaatsje. Twee zaaddozen van een kaardebol uit Nederland duwden we in een stukje omgewoelde grond. En dan is het wachten op wat de natuur voor ons in petto heeft...