Onze rozen vormen een haag tussen het vogelbosje en de boomgaard. Het zijn vooral rugosa rozen met daartussen een eglantier en een rosa canina. Dit jaar snoeien we de rugosa rozen terug tot op 20 cm om de groei te stimuleren.
We kozen voor wilde rozen omdat we die mooier vinden en omdat ze enkelvoudige bloemen hebben. Bij zulke bloemen is het stuifmeel en de nectar toegankelijk voor de insecten. Klassieke meervoudige rozen bieden geen meerwaarde voor die beestjes omdat hun bloemen zo gevuld zijn dat het stuifmeel onbereikbaar is. De rosa rugosa vormt na de bloei bovendien grote bottels en daar genieten de groenlingen van bij het begin van de herfst.
1 opmerking:
dankzij jullie bezoekje aan mijn blog de Aalscholver ontdekt. Zal regelmatig eens langskomen. Link ook op mijn blog gezet voor andere geïnteresseerden. Succes ermee.
Een reactie posten